In februari kreeg ik een bericht dat ik aangifte moest doen van mijn inkomsten. Voor 1 april. Tijd zat! Dat kan wachten tot de  voorjaarsvakantie. Toen het zo ver was vond ik het bij nader inzien toch niet bepaald ‘vakantie-achtig’ voelen.

In de weken daarna was mijn innerlijke familie zo vriendelijk om me steeds nieuwe input te geven. Rust nodig. Heel erg verkouden. Koken voor de jongens. Eindelijk even relaxen bij de zaterdagkrant. Hard gewerkt. Huis schoonmaken is óók belangrijk. En trouwens… die aangifte is HEEL makkelijk,  alles is al ingevuld, dus het kan bij-wijze-van-spreken nog op 31 maart…

Een week voor 1 april bedank ik mijn innerlijke familie hartelijk voor de geopperde ideeën en vertel hen dat ik even naar het ingevulde formulier ga kijken. Gewoon om te zien hoe simpel het is. Ik open mijn laptop en stuit op de eerste moeilijkheid: Waar vind ik het formulier?!! En (als ik heb ontdekt dat het ergens bij ‘mijn belasting’ moet staan.) Wat is ook alweer mijn digi-D-code?!!

Vanaf dat moment stapelen de vragen zich op:

-Waar vind ik de jaaropgave van mijn werkgever? En trouwens:

-Waarom heb ik eigenlijk HET HELE JAAR AL geen loonstrookjes ontvangen? En (als ik heb ontdekt dat ze lang geleden vermeld hebben dat ik die voortaan zelf na kan zoeken)

-Hoe heette die site ook alweer?

-En wat was de inlogcode?

-Waar is de brief van mijn bank waarin staat hoeveel rente ik heb betaald?

-Hoe hoog is mijn hypotheekschuld?

-Hoeveel geld stond er op mijn rekening op 1 januari?

-Hoe komt het dat ik dat niet op de site van mijn bank kan vinden?

-En waarom WEL van 2016 en NIET van 2017?? Wat heb ik daar aan?!!

Je zult het niet geloven, maar: Het is TOCH gelukt om het hele biljet VOOR 1 april ingevuld te krijgen. Een MEESTERWERK!! En ik weet: Je hebt de tijd tot 1 mei. Dus, als je nog moet beginnen, vertel je innerlijk familie dat je nu begint. Dan redt je het nog!!